Realisme (van het Latijn res, ding, werkelijkheid) is de filosofie dat er een werkelijkheid onafhankelijk van het menselijk bewustzijn bestaat. Die werkelijkheid wordt dan ook als een voorwaarde beschouwd voor de kennis en het denken. De term realisme is in de loop der tijden filosofisch op verschillende manieren geïnterpreteerd. Zo geconcipieerd, is realisme in tegenstelling tot idealisme, dat stelt dat de wereld slechts een representatie is en geen autonoom bestaan heeft. Wanneer we een realistisch standpunt innemen, argumenteren we daarentegen dat het bestaan van de wereld voorafgaat aan het bestaan van onze geest en dat de wereld zonder haar blijft bestaan.
Realisme filosofische betekenis Burgerlijk denken: Realisme in de Filosofie J.M.M. de Valk Wij beginnen met enkele definities uit naslagwerken. Onder 'realisme' verstaat men in de moderne wijsbegeerte de opvatting dat er een buiten het bewustzijn bestaande werkelijkheid is, die dus onafhankelijk van de denkende mens bestaat. Aldus de Encyclopedie van de Filosofie, en deze.
Werkelijkheid centraal
Realisten probeerden de werkelijkheid zo objectief mogelijk weer te geven, zonder deze te verfraaien of romantiseren. De nadruk lag op het alledaagse leven en de gewone mens – zonder franje of poespas. Wat is het verschil tussen het realisme en de romantiek? De romantiek en het realisme stonden in veel opzichten lijnrecht tegenover elkaar. De. Het is een reactie op de romantiek waarin de idealisering van de werkelijkheid centraal stond. Realisme () In deze jaren werden naast romans ook veel korte verhalen geschreven, met meestal een sociale inhoud en figuren uit de burgerklassen of boeren en arbeiders.
Werkelijkheid centraal een literaire stroming waarin het soms onbeheerst uiten van gevoelens centraal staat. aandacht voor individu, opstandigheid (weltschmerz) realisme literaire stroming die waarin het weergeven van de werkelijkheid centraal staat.
Objectieve waarheid
Die objectieve werkelijkheid wordt echter steeds door ons kenvermogen gesubjectiveerd en is dus 'an sich' niet kenbaar (zie verder Copernicaanse revolutie). Objectiviteit als een 'epistemische deugd' is de waarneming van een persoon dat dingen onafhankelijk van het bewustzijn van wie dan ook bestaan; ze bestaan niet alleen in onze hoofden. Waarheidsvinding verwijst naar het proces van het ontdekken of vaststellen van de objectieve waarheid, oftewel een waarheid die losstaat van persoonlijke meningen, gevoelens of interpretaties. Het gaat om het vinden van feiten, bewijzen en objectieve gegevens die een bepaalde bewering of theorie ondersteunen of weerleggen.
Objectieve waarheid Objectieve waarheid is een weerspiegeling in de menselijke geest van de realiteiten van de wereld om hen heen zoals ze werkelijk zijn. Deze vraag was van belang voor vooraanstaande filosofen uit de oudheid en de middeleeuwen.
Empirisch onderzoek
Empirisch onderzoek is een vorm van wetenschappelijk onderzoek waarbij je zelf data verzamelt en analyseert om nieuwe kennis op te doen. Lees wat empirisch onderzoek inhoudt, hoe je het uitvoert, welke methoden je kunt gebruiken en wat de voordelen en nadelen zijn. Empirisch onderzoek is wetenschappelijke onderzoek dat directe observaties gebruikt. Het is gebaseerd op de inductiemethode en de empirische cyclus, die de wetmatigheid en de hypothese testen.
Empirisch onderzoek Leer wat empirisch onderzoek is, hoe het ontstaan, welke soorten en methoden er zijn, en hoe het kan worden geanalyseerd. Ontdek ook enkele voorbeelden van empirisch onderzoek in verschillende vakgebieden.
Kenleer realisme
- Extreem realisme: begrippen vormen een onafhankelijke realiteit. - Algemene: de idee / vorm / de oervorm. - Particuliere: Een deel van de idee, een stoel. - De idee zorgt ervoor dat begripswoorden (boom, tafel, huis) een betekenis hebben. - Ideeën zijn het voorwerp van echte kennis. Kennistheorie of epistemologie (Oudgrieks: ἐπιστήμη, epistēmē: kennis en λόγος, logos: leer), ook wel kentheorie, kennisleer, kenleer of criteriologie [1] genaamd, is de tak van de filosofie die de aard, oorsprong, voorwaarden voor en reikwijdte van kennis en het weten onderzoekt.
Kenleer realisme De eerste omvat onder andere epistemologisch realisme. Het uitgangspunt is dat het mogelijk is om over de natuurlijke wereld te leren. Het realisme stelt dat zaken zoals bijvoorbeeld zwaartekracht, bomen en mensen in de natuurlijke wereld bestaan, onafhankelijk van ons.
